Πόση…μητέρα χρειαζόμαστε προκειμένου να αναπτυχθούμε σωστά, πόσο και πώς επηρεάζει η σχέση μας με τη μητέρα μας τις αποφάσεις που παίρνουμε για το μέλλον, τη σχέση μας με το σύζυγο και τα παιδιά μας, την εικόνα της θηλυκής μας ταυτότητας, τις αντιλήψεις μας Οι έρευνες ισχυρίζονται πώς η σχέση μας με τον ομόφυλο γονέα είναι καθοριστική στο μεγάλωμα μας.
Το κορίτσι προσχολικής ηλικίας δεν συνηθίζει να επικρίνει τη μητέρα του. Συνήθως ταυτίζεται μαζί της και την έχει ως πρότυπο, στο οποίο επιθυμεί να μοιάσει. Υιοθετεί τη συμπεριφορά της, τη μιμείται και την εξιδανικεύει. Στην προεφηβική περίοδο έρευνες δείχνουν πώς έμμεσα οι παροτρύνσεις της μητέρας στην κόρη της διαμορφώνουν αντιλήψεις γύρω από θέματα ταυτότητας φύλου. Στην εφηβεία, ωστόσο, τα πράγματα αλλάζουν. Συχνά η κόρη «ανακαλύπτει» τα ελαττώματα της μητέρας της και της τα επισημαίνει -αρκετές φορές με καυστικό και επιθετικό τρόπο-, εξαπολύει κατηγορίες και είναι έτοιμη να τσακωθεί μαζί της με την παραμικρή αφορμή. Η αίσθηση της ταύτισης και της «συγχώνευσης» δημιουργεί πολλές εντάσεις στη σχέση μητέρας και κόρης, ιδιαίτερα στο στάδιο της εφηβείας, κατά το οποίο η νεαρή γυναίκα προσπαθεί να αυτονομηθεί και να ενηλικιωθεί.
Οι διαπληκτισμοί είναι έντονοι και αφορούν και τις πιο ασήμαντες αφορμές, συγκρίσεις, αντιζηλίες και, προπαντός, μια ζωτική ανάγκη προσδιορισμού των προσωπικών ορίων. Η «αποκοπή» όμως από τη μητέρα δεν είναι εύκολη, το διαφορετικό μοιάζει πάντα και «μη αποδεκτό». Αν και η αλλαγή αυτή γεννά εντάσεις στη σχέση των δύο γυναικών, πρόκειται για μια αναγκαία συνθήκη που θα οδηγήσει στην ωρίμανση της κόρης, στην αυτονόμησή της από τη μητέρα της και στη διαμόρφωση της δικής της ταυτότητας. Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, η στάση της μητέρας θεωρείται καθοριστική. Αν και η συμβίωση με μια «εξεγερμένη» έφηβη δεν είναι εύκολη, εντούτοις είναι απαραίτητο οι γονείς να συνειδητοποιήσουν ότι πρόκειται για μια αναμενόμενη μεταβατική περίοδο προς την αυτονόμηση του παιδιού τους.
Η διαδικασία απαλλαγής από τις ταυτίσεις με τη μητέρα οδηγεί στην ατομοποίηση, ένα στάδιο καθοριστικό που προσφέρει τη δυνατότητα ανακάλυψης και πραγμάτωσης αυτού που πραγματικά επιθυμούμε να είμαστε στη ζωή. Το πρώτο σημαντικό βήμα σε αυτήν τη μεγάλη πρόκληση είναι η δυνατότητα επαφής με τα συναισθήματά μας και απελευθέρωσης αυτού που έχει καταπιεστεί μέσα μας επί πολλά χρόνια. Με τη μητρότητα της κόρης -ιδιαίτερα όταν εκείνη φέρει στον κόσμο ένα κορίτσι- ξεκινά ένας καινούργιος κύκλος ταύτισης με τη μητέρα της και ο μεταξύ τους δεσμός αλλάζει και πάλι μορφή. Η σχέση των δύο γυναικών αποκτά καινούργιο νόημα.
Πρόκειται για μια αρχετυπική σχέση όπου μεταβιβάζονται, από γενιά σε γενιά, οι γνώσεις και οι εμπειρίες των γυναικών για τη μητρότητα και το ρόλο της γυναίκας στην οικογένεια. Η μητέρα, για μία ακόμη φορά, βλέπει στην κόρη της τον εαυτό της και προσπαθεί να της μεταφέρει τις αξίες της για το μεγάλωμα των παιδιών. Η ψυχολογική στήριξη που θα προσφέρει στην κόρη της σε αυτή τη νέα φάση της ζωής της είναι εξαιρετικής σημασίας. Η κόρη, από την άλλη μεριά, μέσα από το ρόλο της νέας μητέρας, ενδέχεται να αρχίσει πλέον να βλέπει με διαφορετική ματιά -ίσως και με μεγαλύτερη κατανόηση- τη δική της μητέρα. Παράλληλα, όμως, μέσα από την ανατροφή της δικής της κόρης, αναβιώνει το δικό της μεγάλωμα, μια διαδικασία που ενδέχεται να φέρει στην επιφάνεια θαμμένες πίκρες και απογοητεύσεις.
Καθώς οι δύο γυναίκες μεγαλώνουν, οι μεταξύ τους ρόλοι είναι πιθανόν να αλλάξουν και πάλι. Βέβαια, η μορφή που θα πάρουν εξαρτάται από την προηγούμενη ποιότητα της σχέσης τους, εξηγούν οι ειδικοί. Συχνά πρόκειται για το κλείσιμο ενός κύκλου όπου οι ρόλοι μητέρας και κόρης αντιστρέφονται. Ενδέχεται τότε να παρουσιαστεί μια αντίστροφη αναπαραγωγή του μοτίβου της σχέσης μητέρας-κόρης. Η κόρη, δηλαδή, μπορεί να αρχίσει να συμπεριφέρεται στη μητέρα της όπως εκείνη της φερόταν όταν ήταν παιδί (π.χ. να γίνει παρεμβατική, επικριτική), ενώ η μητέρα παίρνει το ρόλο του παιδιού - ιδιαίτερα όταν υπάρχουν προβλήματα υγείας που απαιτούν η κόρη να αναλάβει τη φροντίδα της μητέρας της.
Ωστόσο επισημαίνεται, ότι η περίοδος αυτή ταυτόχρονα αποτελεί μια ευκαιρία που, αν αξιοποιηθεί κατάλληλα, μπορεί να επουλώσει τα τραύματα στη σχέση των δύο γυναικών. Οι πίκρες και οι απογοητεύσεις που κουβαλούν, μπορούν πια να ειπωθούν χωρίς θυμό. Η κόρη έχει επιτέλους την ευκαιρία να δει τη μητέρα της ως μια γυναίκα έξω από το ρόλο της μητέρας. Αυτή η νέα οπτική γωνία βοηθά και την ίδια να απελευθερωθεί από το ρόλο της κόρης και να εξελιχθεί ως γυναίκα.
http://like.philenews.com/el-gr/psychology-eidiseis/269/6623/i-schesi-manas-koris-mesa-sto-chrono
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου